02 mrt Kanaalweg 65
Kanaalweg 65
De Schobbert
K 129:
Wie
Auteur:
Evert de Jonge
Inhoudsopgave:
Investeerders
In 1761verkochten Jan van Bekbergen & Henderikje Jans, Sijmen Jans & Hendrikje Jans en Hendrik Schipper & Jacobje Jans een huis en hof genaamd de Schobbert, aan de Griftdijk gelegen voor 22 gld.
Het zal gelet op de verkoopprijs een vervallen huis zijn geweest. De akte gaf als aangrenzende percelen aan: Z+N: Jan Berends koopman, O: gemene (gemeenschappelijke) weg, W: Griftdijk.
Uit de verkoopakte anno 1761: ‘delen van een huijs en hoff in de Amte van Epe in Emst aan de Griftdijk kennelijk gelegen genaemt Den Schobbert, siende vrij allodiael oft tinsgoet.’ (HGA, Rechterlijk archief Veluwe en Veluwezoom, invnr. 914, fol. 68vso.)
De nieuwe eigenaren waren Gerrit Sanders van Loohuijsen & Tuenesijn (Teuntje) Ariens en Jacob Stagmeijer & Aaltje Aerts. De beide heren waren respectievelijk kruidenier en chirurgijn en met hun vrouwen wonende in het dorp Epe. Zij hadden plannen met het pand en startten met een renovatie.
De Schobbert lag op een gunstige plek. De weg vanuit Epe, gaande door de Lobrink, kruiste bij de Grift een redelijk drukke weg langs deze afwatering. Hier kwamen de postkoetsen langs, die Arnhem met Hattem verbonden en kon je tevens naar Deventer via Nijbroek/Terwolde. Een uitstekende plek voor een herberg.
In 1773 werd Jacob & Aaltje alleen bezitters nadat Teuntje Ariens, weduwe geworden, samen met de andere erfgenamen, hun helft verkochten. De kopers bleven niet lang in bezit van de Schobbert. In 1774 werd het echtpaar Maas Peters & Egbertje Brouwers, landbouwers op ’t Hinkel, de volgende bezitters.
Herberg
Na het overlijden van Maas hertrouwde zijn weduwe in 1793 te Epe met Derk Steenbergen, zoon van Hendrik Steenbergen & Hendrika Teunis. In 1803 werd hij in een lijst van inwoners genoemd als wonende ‘over de Grift’.
Zijn vrouw, Egbertje, overleed volgens het overlijdensregister ‘in de Schrobbert’ op 17 maart 1810, oud 71 jaar. Hij overleefde haar 20 jaar. In zijn overlijdensakte werd hij herbergier genoemd. Na hem werd Gerrit Maas Schobbert (!) de eigenaar van de herberg. Hij was een zoon uit Egbertje’s eerste huwelijk. Of hij ook herbergier was is onduidelijk, want al in 1831 verkocht hij het pand aan Jannes Bomhof
Twee huizen
Mogelijk dat de herberg al gesloten was, want Jannes Bomhof liet het pand slopen en twee nieuwe huizen bouwen op de ondergrond met de kadastrale nummers K 345 en K 346. Dit gebeurde voor 1840, want in dat jaar werden de panden verkocht aan Peter Brummel Lzn. & Geertje Voorhorst.
Zij zouden er zo’n 30 jaar wonen. In 1870 werden Pieter Louis Berkhoff, in 1866 te Epe getrouwd met Gerritje Brummel, dochter van de vorige bezitters, als eigenaren geregistreerd. Hij was zoon van Hendrikus Berkhoff en Willemina Johanna Pijppenbroek.
Na een hermeting registreerde het kadaster de twee panden: een schuur en erf, K 345, en een huis en erf, K 346, dat daarna weer K 599 als nummer kreeg. Er volgden nog enkele hermetingen, waarna eerst sprake was van K 905 en vervolgens van K 954. Dat kan natuurlijk met de aanleg van het kanaal van doen zijn geweest.
Omstreeks 1880 bleek overigens dat een deel van de ondergrond eigendom was van de Marke van Emst. In dat jaar werden Martinus Julius Gaijmans & Alexandrina Agatha van Eck te Arnhem kort eigenaren.
Nijbroekerweg 1
De vorige eigenaren verkochten binnen het jaar door aan Johanna Elders, weduwe van Jan Mossink. Zij verkocht het omstreeks 1907 aan haar zoon Gerhardus Johannes Mossink, die in 1902 te Epe trouwde met Wilhelmina Francisca Messing, dochter van Jan Messing en Johanna Maria Tijhuis. Na een verandering in het perceel was er sprake van nummer K 1418, vervolgens K 1619 en K 1651. Dat zal te maken hebben gehad met de aanleg van de A50.
De Schobbert veranderde van eigenaar: de zoon Martinus Johannes Mossink & Maria Willemina van der Weerd kwamen in bezit van het pand. Het pand dat in het huizensysteem bekend stond als Nijbroekerweg 1 werd nu Kanaalweg 65 en in die periode geregistreerd op naam van J.F.M. Tank & Willemina Christina te Brinke. Na zijn overlijden werd het omstreeks 1980 verkocht.
Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.