Geschiedenis van Emst | Stationsweg 34

16 mrt Stationsweg 34

Geplaatst op 17:05h in Boerderijen en (oude) woonhuizen door admin 0 Reactie's

0 Likes

Stationsweg 34

M 969

Auteur:
Evert de Jonge

Inhoudsopgave:

Inleiding

De naam Jonker komt geregeld voor in Emst. Of deze familienaam te herleiden is naar een erf Jonckerije in Apeldoorn-Noord?

De geschiedenis van deze boerderij start echter met een andere familie.

van Tongeren

In 1721 trouwde in Epe Peter Gosens, wonende aan de Emsterenk, en Anna Maas, uit Apeldoorn. Zij woonden later in Tongeren, zodat hij wel Peter Gosens van Tongeren werd genoemd.

Het echtpaar kreeg meerdere kinderen, waaronder Maas Peters, later pachter op het erf Hinckel, en Goosen Peters. Maas had in het tynsregister diverse stukken land op zijn naam staan, die later in bezit kwamen van zijn broer Goosen. Deze was in 1750 getrouwd met Hendrikje Dirks van Cleef (Kleef).

Het echtpaar kreeg meerdere kinderen waaronder Anna Goossens van Tongeren (geb. 1753) en Peter Goossens van Tongeren (geb. 1758).

Anna trouwde in 1783 te Epe met Teunis van Lohuizen, broodbakker, zoon van Sander van Lohuizen en Jannigje Feith. Zij woonden in het dorp Epe.

Pas bij een boedelscheiding anno 1828 werd de connectie tussen de boerderij en het voorgaande duidelijk: Hendrik van Lohuizen, zoon van Anna & Teunis, verklaarde dat dit pand door hem geërfd was uit de boedel van zijn moeder.

De conclusie is dan ook dat midden of later in de 18^e eeuw een huis gezet is op een stuk land dat vererfd is op Anna en via haar op haar zoon Hendrik van Lohuizen.

Kadaster

In 1832 registreerde het kadaster Hendrik van Lohuizen als eigenaar van de boerderij. Hij was in 1819 te Epe getrouwd met Alijda Jonker, dochter van jan Jonker en Berendina Berghorst.

Hendrik overleed in 1845, Alijda in 1862.

Al voor haar overlijden, in 1852, werd de boerderij via veiling verkocht aan Evert Pletter, smid. Of deze in het pand een smederij heeft gehad is niet achterhaald. Lang moet dat dan niet het geval zijn geweest, want hij verkocht het pand in 1857.

De NH-kerk van Epe had bezit in Emst en verpachtte dat telkens voor zes jaar. In Emst betrof dat onder andere twee akkers in Gerrit Jansencamp met aan de ene zijde een weg. De pachtsom bedroeg 9 guldens per jaar.

In 1786 werden deze akkers verpacht aan Hendrik Herms Vlim, die in 1786 werd opgevolgd door Lambert van Essen. Hij was geboren in 1757 en een zoon van Willem van Essen en Fennigje Lammerts. Lammert trouwde met de dochter van Vlim: Maria Herms Vlim.

In 1810 werd gemeld dat de gepachte akkers achter Lammerts huis op de enk lagen met als begrenzing: O: Hendrik Visch van Dijkhuizen, W: Dompselaar erf (meijer H. Stegeman), Z: gemene straat en N: de weg achter de Emsterenkse kampen. Met zekerheid is dus vast te stellen, dat er in genoemd jaar een huis stond dat eigendom was van Van Essen.

Na het overlijden van Maria hertrouwde Lammert met Eva Willems (van Emst), dochter van Willem van Emst en Hendrina Bosch.

In 1832 werd Lammert door het kadaster als eigenaar genoteerd. Hij overleed in 1839.

Jonker

De nieuwe eigenaren waren Jannes Jonker Petersz & Johanna van Laar. Hij was een zoon van Peter Jonker en Maria van de Vosse en trouwde in 1857 te Epe met zijn vrouw, een dochter van Lambert van Laar en Aaltje Jonker. Johanna was zelf ook afkomstig uit wat we nu kennen als de Stationsweg.

In 1857 werd er geld geleend met de boerderij als onderpand. Of er toen verbouwd is? Zeker is dat het geval in 1867, waarna er een nieuw nummer werd geregistreerd: M 2079, mede omdat de gemeente Epe 0,40 hectare kocht van de familie wegens de aanleg van het huidige tracé van de Stationsweg.

Johanna van Laar overleed in 1887, Jannes Jonker in 1902. Al eerder, in 1898 werd door het kadaster de nieuwe eigenaar geregistreerd of te wel de zoon Lambertus Jonker. Dat gebeurde overigens in zijn huwelijksjaar. In Epe gaf hij het jawoord aan Jannetje Veldhuis, dochter van Harmen Veldhuis en (ook) Jannetje Veldhuis. Haar ouders waren toen al overleden.

Jannetje overleed in 1946 en Lambertus in 1949, maar al eerder was de boerderij in bezit gekomen van hun zoon Lambertus Johannes Jonker Lambertusz Jonker. Deze liet de boerderij afbreken, waarna ernaast een nieuw huis verrees. De plek van de oude boerderij is waar de lindenbomen staan. Het nieuwe pand is nog steeds in bezit van de familie.