Onder boerderijen vindt u de bewonersgeschiedenis van boerderijen en (oude) woonhuizen, maar de werkgroep vond het nodig een aparte pagina aan te maken voor objecten die een meer algemeen karakter of belang hebben. De lijst spreekt voor zich.
Een van de oudste bewoonde plekken, De Emsterhof, neemt een bijzonder plaats in. Deze zogenaamde hofboerderij werd al begin 14e eeuw genoemd. De huidige woonboerderij is weliswaar niet als zodanig herkenbaar, maar is wel een ‘plaats van herinnering’. Gaf dit hof aan de woonomgeving i.c. Emst zijn naam? Of werd de hofboerderij naar Emst genoemd; kortom Emst en de Emsterhof zijn met elkaar verweven.
Andere bijzondere objecten zijn de (verdwenen) brouwerij, (verdwenen) molens, de kerk, scholen, herbergen en winkels. Het zijn plaatsen waar Emstenaren elkaar ontmoeten, zoals op De Leugenbrug. Ook plaatsen van herinnering dus.
Naast de geschiedenis van deze objecten willen we zoveel mogelijk verhalen rond die objecten op de website plaatsen. Mocht u een (bijzonder) verhaal hebben kunt u dat melden via het contactformulier.
In Epe werd in de middeleeuwen een kerk gesticht die dienst deed voor een groter gebied dan het latere gelijknamige kerkdorp. De buurtschappen Emst, Gortel en Westendorp vielen onder deze kerk.
De bouw van een kerk leidde tot onderwijs en dat hield in dat in de middeleeuwen de kinderen in Emst naar Epe moesten lopen daar onderwezen te worden. Meestal was de koster van de kerk, die ook doodgraver en voorzanger was, tevens onderwijzer. Men noemde zo iemand custos.
Oorspronkelijk was de mens selfsupporting. Het eten bestond uit groente en fruit uit eigen tuin. Met gerst werd brood gebakken en men brouwde zelf bier. Al in de middeleeuwen ontstonden specialisaties; er kwamen molenaars, bakkers, kleermakers, smeden enzovoorts.
De papiermakerij heeft een bescheiden stempel gedrukt op Emst. Waren er al vroeg enkele watermolens, vanaf de late zeventiende eeuw volgde de stichting van papiermolens. We spreken dan van pre-industriële ontwikkeling van de Veluwe i.c. Emst.
Een herberg was belangrijk voor de toenmalige samenleving; het was de plek waar men elkaar tegen kwam, vergaderingen werden belegd of zaken werden geregeld. Er werden ook feesten gevierd. In de kern van de dorpen en steden waren er meestal wel enkele herbergen te vinden. Ook in het buitengebied stonden herbergen, vaak op strategische plekken, zoals kruispunten van (vaar)wegen, soms gecombineerd met een brouwerij.